Γεφύρια μικρά, φτιαγμένα με Μανιάτικη πέτρα και μάρμαρο, με τα τόξα τους
να πηδούν πάνω από ρέματα και βαθιές χαράδρες. Μικρά έργα τέχνης και
τεχνικής, ξεχασμένα πια, ακόμα και θαμμένα μέσα στο τσιμέντο και την
άσφαλτο.
Και στις άκρες τους καλντερίμια πέτρινα φτιαγμένα με το μεράκι και τον κόπο των παλιών μαστόρων, καλντερίμια που οδηγούν πλέον στο πουθενά και μας υπενθυμίζουν πόσο άλλαξαν όλα και πόσο πιο πολλοί ήταν κάποτε οι Μανιάτες στον τόπο τους.
Και η Μάνη ανέδειξε σπουδαίους μαστόρους της πέτρας, που το βλέπουμε ανάγλυφα στους θαυμάσιους πύργους και τα πυργόσπιτα που είναι σπαρμένα σ' όλη την περιοχή.
Οι Μανιάτες κάλυπταν τις κατασκευαστικές τους ανάγκες κυρίως από ντόπιους χτίστες, τους Μανιάτες μαστόρους που τους συναντάμε από τον 19ο αιώνα, αλλά και από άλλα μπουλούκια που δούλευαν στον τόπο τους, κυρίως λαγκαδινά.
Οι μαστόροι από τη Μάνη βοήθησαν στη διαμόρφωση της ντόπιας αρχιτεκτονικής αλλά δεν ήταν οργανωμένοι σε μπουλούκια, δεν μιλούσαν καμία συνθηματική γλώσσα, χαρακτηριστικό δείγμα της ψυχολογίας τους και ήταν άγνωστοι στην υπόλοιπη Πελοπόννησο.
“...στην παλαιότερη φάση της Μάνης φαίνεται ότι δεν εισχωρούσαν σ' αυτή τα ξένα συνεργεία, χτίζαν οι ίδιοι οι κάτοικοι (που όλοι τους σήμερα ακόμη έχουν κυριολεκτική ποιητική, δηλ. κατασκευαστική ικανότητα), χτίζαν κάνοντας αργατεία, μ' επικεφαλής κάποιον μάστορα”.
Οι περισσότεροι Μανιάτες μαστόροι κατάγονταν από τα χωριά της Δυτικής Μάνης και μερικοί απ' αυτούς δεν ήταν μόνο χτίστες αλλά ταυτόχρονα ασκούσαν και άλλα επαγγέλματα και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα και από το παρακάτω χαρακτηριστικό τραγούδι:
“εγίνη πρώτος μάστορας
και μάστορας και μαραγκός
και ψάλτης της εκκλησιάς
και παλληκάρι φοβερό”
Ο Βασίλης Ν. Γεωργακούνιας (1872-1949), από τον Πύργο Διρού, ήταν χτίστης, μαραγκός, εκτιμητής, μελισσουργός και γλύπτης.
Τα εργαλεία της δουλειάς τους οι Μανιάτες μαστόροι τα έλεγαν χειρότεχνα, ενώ αυτός που έβγαζε την πέτρα από το νταμάρι λεγόταν πετρολόος ή πετροφάος και αυτός που την πελεκούσε πετροπελεκητής σε αντίθεση με την ονομασία πελεκάνος, που συναντάμε στην υπόλοιπη Πελοπόννησο.
Οι περισσότεροι Μανιάτες μαστόροι είχαν “καλλιτεχνικό μεράκι” και σαν πετροφάοι ήταν “σπουδαίοι μαστόροι στο σκάλισμα της πέτρας” και έτσι ήταν αφού έγιναν πραγματικά ονομαστοί σαν σπουδαίοι στο πελέκημα και κυρίως στο σκάλισμα της πέτρας.
Σπουδαίος “πετροφάος” ήταν ο μαστρο-Γιαννακός Κισκήρας (1820-1904,5) από την Λαγκάδα της Μεσσηνιακής Μάνης , που έχτισε το πολύ όμορφο σπίτι του στη Λαγκάδα με την επιγραφή “1859 ο παρόν οίκος εκτίσθη δια φιλοπονίας του Κυρίου αυτού Ιωάννου Σ. Κισκήρα” και ο οποίος λέγεται ότι ταξίδεψε για δουλειά μέχρι την Ιταλία και ακόμη ο Καλοπόθος Λιμπέρης, από την Κίττα (την πολυπυργού) που έχτισε εκτός των άλλων και το καμπαναριό της Χιμάρας, χτίστης και άριστος γλύπτης.
ΒΙΝΤΕΟ ΓΕΦΥΡΙΑ ΜΑΝΗΣ https://www.youtube.com/watch?v=oH9J4BO2oX4
ΒΙΝΤΕΟ :
ΓΕΦΥΡΙ ΜΠΑΡΔΟΥΝΙΑΣ https://www.youtube.com/watch?v=zD60PU1-iBk&index=1&list=PL3XepJhy8UXXikZ0tlLyBRDsOPRhJ9ddT
ΓΕΦΥΡΙ ΚΑΜΑΡΕΣ ΓΥΘΕΙΟΥ https://www.youtube.com/watch?v=T7LTccUU1xE&list=PL3XepJhy8UXXikZ0tlLyBRDsOPRhJ9ddT&index=2
ΓΕΦΥΡΙ ΜΕΛΙΣΣΑΣ Η ΑΡΧΟΝΤΙΚΟΥ https://www.youtube.com/watch?v=TOe0rgwr-Vk&index=3&list=PL3XepJhy8UXXikZ0tlLyBRDsOPRhJ9ddT
ΓΕΦΥΡΙ ΣΤΑΡΑΣ https://www.youtube.com/watch?v=5mqnFeP1ZeU&index=5&list=PL3XepJhy8UXXikZ0tlLyBRDsOPRhJ9ddT
ΓΕΦΥΡΙ ΣΤΟ ΒΑΘΥ ΓΥΘΕΙΟΥ https://www.youtube.com/watch?v=TAxFVJpThMA&index=8&list=PL3XepJhy8UXXikZ0tlLyBRDsOPRhJ9ddT
ΓΕΦΥΡΙ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ https://www.youtube.com/watch?v=gj05qSsBM3E&list=PL3XepJhy8UXXikZ0tlLyBRDsOPRhJ9ddT&index=9
ΓΕΦΥΡΙ ΣΤΗ ΜΟΝΑΧΗ ΣΥΚΙΑ - ΓΥΘΕΙΟ https://www.youtube.com/watch?v=gsY9NRq9ibA&list=PL3XepJhy8UXXikZ0tlLyBRDsOPRhJ9ddT&index=11
Και στις άκρες τους καλντερίμια πέτρινα φτιαγμένα με το μεράκι και τον κόπο των παλιών μαστόρων, καλντερίμια που οδηγούν πλέον στο πουθενά και μας υπενθυμίζουν πόσο άλλαξαν όλα και πόσο πιο πολλοί ήταν κάποτε οι Μανιάτες στον τόπο τους.
Και η Μάνη ανέδειξε σπουδαίους μαστόρους της πέτρας, που το βλέπουμε ανάγλυφα στους θαυμάσιους πύργους και τα πυργόσπιτα που είναι σπαρμένα σ' όλη την περιοχή.
Οι Μανιάτες κάλυπταν τις κατασκευαστικές τους ανάγκες κυρίως από ντόπιους χτίστες, τους Μανιάτες μαστόρους που τους συναντάμε από τον 19ο αιώνα, αλλά και από άλλα μπουλούκια που δούλευαν στον τόπο τους, κυρίως λαγκαδινά.
Οι μαστόροι από τη Μάνη βοήθησαν στη διαμόρφωση της ντόπιας αρχιτεκτονικής αλλά δεν ήταν οργανωμένοι σε μπουλούκια, δεν μιλούσαν καμία συνθηματική γλώσσα, χαρακτηριστικό δείγμα της ψυχολογίας τους και ήταν άγνωστοι στην υπόλοιπη Πελοπόννησο.
“...στην παλαιότερη φάση της Μάνης φαίνεται ότι δεν εισχωρούσαν σ' αυτή τα ξένα συνεργεία, χτίζαν οι ίδιοι οι κάτοικοι (που όλοι τους σήμερα ακόμη έχουν κυριολεκτική ποιητική, δηλ. κατασκευαστική ικανότητα), χτίζαν κάνοντας αργατεία, μ' επικεφαλής κάποιον μάστορα”.
Οι περισσότεροι Μανιάτες μαστόροι κατάγονταν από τα χωριά της Δυτικής Μάνης και μερικοί απ' αυτούς δεν ήταν μόνο χτίστες αλλά ταυτόχρονα ασκούσαν και άλλα επαγγέλματα και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα και από το παρακάτω χαρακτηριστικό τραγούδι:
“εγίνη πρώτος μάστορας
και μάστορας και μαραγκός
και ψάλτης της εκκλησιάς
και παλληκάρι φοβερό”
Ο Βασίλης Ν. Γεωργακούνιας (1872-1949), από τον Πύργο Διρού, ήταν χτίστης, μαραγκός, εκτιμητής, μελισσουργός και γλύπτης.
Τα εργαλεία της δουλειάς τους οι Μανιάτες μαστόροι τα έλεγαν χειρότεχνα, ενώ αυτός που έβγαζε την πέτρα από το νταμάρι λεγόταν πετρολόος ή πετροφάος και αυτός που την πελεκούσε πετροπελεκητής σε αντίθεση με την ονομασία πελεκάνος, που συναντάμε στην υπόλοιπη Πελοπόννησο.
Οι περισσότεροι Μανιάτες μαστόροι είχαν “καλλιτεχνικό μεράκι” και σαν πετροφάοι ήταν “σπουδαίοι μαστόροι στο σκάλισμα της πέτρας” και έτσι ήταν αφού έγιναν πραγματικά ονομαστοί σαν σπουδαίοι στο πελέκημα και κυρίως στο σκάλισμα της πέτρας.
Σπουδαίος “πετροφάος” ήταν ο μαστρο-Γιαννακός Κισκήρας (1820-1904,5) από την Λαγκάδα της Μεσσηνιακής Μάνης , που έχτισε το πολύ όμορφο σπίτι του στη Λαγκάδα με την επιγραφή “1859 ο παρόν οίκος εκτίσθη δια φιλοπονίας του Κυρίου αυτού Ιωάννου Σ. Κισκήρα” και ο οποίος λέγεται ότι ταξίδεψε για δουλειά μέχρι την Ιταλία και ακόμη ο Καλοπόθος Λιμπέρης, από την Κίττα (την πολυπυργού) που έχτισε εκτός των άλλων και το καμπαναριό της Χιμάρας, χτίστης και άριστος γλύπτης.
ΒΙΝΤΕΟ ΓΕΦΥΡΙΑ ΜΑΝΗΣ https://www.youtube.com/watch?v=oH9J4BO2oX4
ΒΙΝΤΕΟ :
ΓΕΦΥΡΙ ΜΠΑΡΔΟΥΝΙΑΣ https://www.youtube.com/watch?v=zD60PU1-iBk&index=1&list=PL3XepJhy8UXXikZ0tlLyBRDsOPRhJ9ddT
ΓΕΦΥΡΙ ΚΑΜΑΡΕΣ ΓΥΘΕΙΟΥ https://www.youtube.com/watch?v=T7LTccUU1xE&list=PL3XepJhy8UXXikZ0tlLyBRDsOPRhJ9ddT&index=2
ΓΕΦΥΡΙ ΜΕΛΙΣΣΑΣ Η ΑΡΧΟΝΤΙΚΟΥ https://www.youtube.com/watch?v=TOe0rgwr-Vk&index=3&list=PL3XepJhy8UXXikZ0tlLyBRDsOPRhJ9ddT
ΓΕΦΥΡΙ ΣΤΑΡΑΣ https://www.youtube.com/watch?v=5mqnFeP1ZeU&index=5&list=PL3XepJhy8UXXikZ0tlLyBRDsOPRhJ9ddT
ΓΕΦΥΡΙ ΣΤΟ ΒΑΘΥ ΓΥΘΕΙΟΥ https://www.youtube.com/watch?v=TAxFVJpThMA&index=8&list=PL3XepJhy8UXXikZ0tlLyBRDsOPRhJ9ddT
ΓΕΦΥΡΙ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ https://www.youtube.com/watch?v=gj05qSsBM3E&list=PL3XepJhy8UXXikZ0tlLyBRDsOPRhJ9ddT&index=9
ΓΕΦΥΡΙ ΣΤΗ ΜΟΝΑΧΗ ΣΥΚΙΑ - ΓΥΘΕΙΟ https://www.youtube.com/watch?v=gsY9NRq9ibA&list=PL3XepJhy8UXXikZ0tlLyBRDsOPRhJ9ddT&index=11
 |
| Λίγο πριν τον Γερολιμενα |
 |
| Λίγο πριν τον Γερολιμενα |
 |
| Λίγο πριν τον Γερολιμενα |
 |
| ΓΕΦΥΡΑ ΚΟΣΚΑΡΑΓΑΣ |
 |
| Γεφύρι Αγερανός - παραλία Καμάρες - Νεοχωρίου.(φωτο Μιχαλης Κουτουλακος) |
 |
| ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΣΤΑΡΑΣ, Το γεφύρι ήταν όριο ανάμεσα στην Ελληνική και την Τουρκοκρατούμενη περιοχή. |
 |
| ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΣΤΑΡΑΣ, Το γεφύρι ήταν όριο ανάμεσα στην Ελληνική και την Τουρκοκρατούμενη περιοχή. |
 |
| Το γιοφύρι της Κοσκάραγας |
 |
| Λέγεται και Μεγάλο γεφύρι ή γεφύρι της Μέλισσας ή γεφύρι του Αρχοντικού. Βρίσκεται επί του ποταμού Σμύνου και πάνω στο δημόσιο δρόμο που οδηγεί στα χωριά της Έξω Προσηλιακής Μάνης (Μπαρδουνοχώρια), μεταξύ Αρχοντικού και Μέλισσας. Έχει δύο ισομεγέθη τόξα και όπως λέγεται χτίστηκε περίπου την περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων στην Αθήνα, το 1896.(φωτο Πέτρου Αθανασάκου) |
 |
| Σπάνιο να βρεις διπλοκάμαρο γεφύρι στη Μάνη, αφού συνήθως όλα είναι μονοκάμαρα. Το γεφύρι του Κούκου είναι σε άριστη κατάσταση, ενώ πρόσφατα η επιφάνειά του έχει συντηρηθεί και αναπαλαιωθεί. |
 |
| Μηλιά, Γιάτρισσα στην Αγία Ανάσταση |
 |
| ΓΕΦΥΡΙ ΚΟΣΚΑΡΑΓΑΣ. Ο Νίκος Σταυριανέας μαζί με τους αδελφούς Παναγιώτη και Κωνσταντίνο Κοζομπόλη, το 1924, επισκεύασαν το γεφύρι του Κοσκάρακα, που είχε πάθει ζημιές από ένα δυνατό κατέβασμα του χειμάρρου. |
 |
| Το διπλοκάμαρο Πηγαδιώτικο Γιοφύρι(Φαράγγι του Ριντόμου) |
 |
| ΓΕΦΥΡΙ ΣΤΑ ΤΣΕΡΙΑ |
 |
| Το γεφύρι στο Βαθύ Γυθείου.
Βρίσκεται στην παραλία "Βαθύ" του Γυθείου, γεφυρώνοντας το ποταμάκι
Σκύρος, που έρχεται από τον Πολυάραβο και χύνεται στον Λακωνικό κόλπο.
Το συναντάμει σχεδόν πάνω στην παραλία και είναι χτισμένο με κοκκινωπή
πέτρα, έχει καταβιβασμένο τόξο με κάθετα τα πλαϊνά και στηθαία, που στα
άκρα τους φτάνουν τα 2,20 μέτρα.
Πρόκειται για ένα πανέμορφο γεφύρι, κομμάτι του παλιού δρόμου Προσηλιακής Μάνης - Γυθείου. |
 |
| ΓΕΦΥΡΙ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ, ΔΙΡΟΣ |
 |
| ΓΕΦΥΡΙ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ, ΔΙΡΟΣ |
 |
| ΓΕΦΥΡΙ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ, ΔΙΡΟΣ |
 |
| Μηλιά Ξανθιάνικα |
 |
| Μηλιά Ξανθιάνικα |
 |
| Οίτυλο - Κρυονέρι |
 |
| Παλιά Καρδαμύλη |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου