Η Αγία Λεούσα.
Εκκλησία μέσα σε σπήλαιο
στο γκρεμό των Θυρίδων λίγα μέτρα πάνω από τη θάλασσα του Μεσσηνιακού Κόλπου.
Από την άλλη πλευρά οι γκρεμοί της θάλασσας προκαλούν δέος. Εδώ η θάλασσα
επιβάλει τον σεβασμό στους ανθρώπους. Αυτή η ονειρική όσο και ατίθαση θάλασσα,
στο διάβα των αιώνων σμίλεψε βράχους, ζωγράφισε κοφτερά βράχια και έφτιαξε
σπηλιές που έδωσαν στέγη σε αναχωρητές, αλλά και πειρατές.
Η Αγία Ελεούσα, το
απρόσιτο ασκηταριό ψηλά στον βράχο, αποτελεί τεκμήριο του πιο απόλυτου και
σκληρού μοναχισμού. Μπορούμε να πιθανολογήσουμε ότι τα παλαιολόγεια χρόνια
ερημίτης/αγιογράφος με το όνομα Αντώνιος εμόνασε στην Αγ.Ελεούσα, αγιογράφησε
εν όλω ή εν μέρει τη μικρή εκκλησία του απόκρημνου βράχου και η ταπεινότητά του
δεν του επέτρεψε να γράψει το όνομά του κατά τον συνήθη τρόπο, αλλά το
αποτύπωσε με κρυπτογράφημα στο σπαθί του στρατιωτικού αγίου. ·
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου