ΦΡΑΓΚΑΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΑΛΕΑΣ


Γεώργιος Φραγκάκος

Καπετάν Μαλέας

1879-1954

Η καταγωγή του ήταν από το Νύφι της Κάτω Μάνης (σήμερα Δήμος Ανατολικής Μάνης), όπου σήμερα διακρίνουμε τον οικογενειακό πύργο. Γεννήθηκε το 1879 στα Γιαννιτσάνικα - σημερινό προάστειο της Καλαμάτας, τότε περιοχή της Μάνης – και ήταν επιλοχίας στον Ελληνικό Στρατό, όταν το 1907 από τη Λάρισα όπου υπηρετούσε, πηγαίνει ως εθελοντής στα αντάρτικα σώματα στη Μακεδονία.

Ο καπετάν Μαλέας εντάσσεται στο σώμα του Καπετάν Ματαπά (Μιχ. Αναγνωστάκος) ως υπαρχηγός του και λαμβάνει μέρος σε πολλές μάχες στη περιοχή του Ολύμπου.

Διαδέχτηκε το καπετάν Ματαπά στην αρχηγία του σώματος Ολύμπου και Πιερρίων και παρέμεινε αρχηγός για ένα χρόνο (1907-1908), διάστημα κατά το οποίο ακολούθησε το επιτυχημένο σύστημα του πρώην αρχηγού του, καπετάν Ματαπά, με τον οποίο συνδεόταν με ιδιαίτερη φιλία και εκτίμηση.Το σώμα απαρτιζόταν από παλαιούς και νέους εθελοντές, στη πλειοψηφία τους Μανιάτες. Μεταξύ αυτών ήταν: Καπετάν Μανούσος (Μανούσος Καναβαράκος) ως υπαρχηγός, Τζανέτος Πιερρουτσάκος, λοχίας τότε, που καταγόταν από τη Γέρμα Οιτύλου και που αργότερα ως Λοχαγός του Ελληνικού Στρατού, δολοφονήθηκε από τους Βουλγάρους κομιτατζήδες το Μάϊο του 1923, στο Σαχίνι έξω από το Ελμανλή,  ο Ιωάννης Κουζιγιάννης από το Γύθειο, ο Γρηγόρης Κοιλάκος και ο Ν. Σαλιμίδης από την Αρεόπολη.


Ο καπετάν Μαλέας αντιμετώπισε και διέλυσε μικτή Ρουμανική και Βουλγαρική συμμορία στις 4 Φεβρουαρίου 1908 και Ρουμανική συμμορία στις 29 Φεβρουαρίου 1908. Πολέμησε με το Τουρκικό Στρατό στο Λιτόχωρο τον Απρίλιο του 1907, κατά τη διάρκεια επιχείρησης υποστήριξης εισόδου Ελληνικού εθελοντικού σώματος.Μετά το ξεκαθάρισμα της περιοχής του από τους κομιτατζήδες, εξασφάλισε την επικοινωνία των Ελληνικών συνόρων και την ελεύθερη διάβαση των Ελληνικών εθελοντικών σωμάτων και στη μεταφορά πολεμοφοδίων. Μέχρι τότε η μεταφορά γινόταν μέσω θαλάσσης με μεγάλο κίνδυνο για την ασφάλειά τους.

Για τη δράση του είχε επικηρυχθεί από το σουλτάνο Χαμίτ με το ποσό των 5.000 λιρών. Η έκθεση του Γεν. Προξένου γράφει ότι «…είχεν εφελκύσει την εκτίμησην δια της εντιμότητος, της πειθαρχίας και της εις τον Αγώνα αφοσιώσεώς του. Λίαν ευδοκίμως υπηρετεί συνεχίζων και συμπληρών το οργανωτικόν έργον και μόνον ευαρεσκειών αφορμάς παρέχει τη υπηρεσία».
Μετά τη διάλυση των εθελοντικών σωμάτων του Μ.Α. επανήλθε στις τάξεις του Ελληνικού Στρατού και έγινε μέλος του Στρατιωτικού Συνδέσμου. Αποστρατεύθηκε με το βαθμό του αντιστράτηγου και πέθανε στην Αθήνα το 1954.

http://thehistoryofgreece.blogspot.gr/2013/07/2.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: